Жаночая форма старажытнагерманскага імя Альберт азначае «бліскучая, знакамітая». Альберта - «татава дачка», яна вельмі падобная на бацьку і таму асабліва любімая ім. Многія ж рысы характару ў дзяўчынкі матчыны. Яна рухомая, няўседлівасцю, вынаходлівая ў свавольствах і выдумка. Маленькая Аля не толькі любіць слухаць казкі, але і сама складае іх. У ёй рана пачынаюць з'яўляцца пробліскі таго дэспатызму (калі ўжо абярэ сабе сяброўку, то будзе патрабаваць, каб тая не смела больш ні з кім «вадзіцца»), які пазней будзе зводзіць з розуму яе блізкіх. Асабліва няпростыя адносіны складваюцца ў яе з маці. Мілавідная і абаяльная Альберта валодае моцнай воляй, аналітычным розумам, выдатнай памяццю, інтуіцыяй на мяжы празорлівасці. Міма яе ўвагі нічога не праходзіць незаўважаным. Чужому ўплыву яна не паддаецца. Альберта вельмі ганарыцца, і калі яе гонар будзе абражаны, яна здольная на помста. Чужыя парады Альберта не ўспрымае, як бы карысныя яны ні былі, і цалкам можа ўстаць у позу. Альберта вельмі пераборлівая. Любіць яна толькі тое, што належыць ёй. Жанчына з гэтым імем можа быць некалькі дэспатычнай і капрызнай. Яна не занадта строга выконвае нормы агульнапрынятай маралі, бо лічыць, што мае права распараджацца маральнымі прынцыпамі і змяняць іх па сваім меркаванні. Сэксу Альберта надае вялікае значэнне, але толькі тады, калі яна закаханая. Выйшаўшы замуж, Альберта цалкам прысвячае сябе сям'і. Яна спрабуе верхаводзіць ў доме, але беспаспяхова. Для сямейнага дабрабыту ёй патрэбен муж-флегматык. Альберта гасцінная але толькі з тымі людзьмі, якія ёй падабаюцца, іншых жа яна проста не ўпускае ў дом. Слабое месца яе арганізма - страўнік і газы. Спрыяльнае для Альбэрты поле дзейнасці - гэта медыцына, прамысловая вытворчасць, педагогіка, асветніцкая праца, жывапіс, артыстычнае ніве. Яна ўсё любіць пачынаць з нуля, і ні замужжа, ні якая прайшла сталасць не з'яўляюцца для яе перашкодай. «Зімовыя» Альбэрты ўпартыя, ўзрушваюцца і капрызныя. Пры гэтым у іх абвострана пачуццё справядлівасці, што дастаўляе ім масу клопатаў. У гэтых на выгляд слабых жанчын тоіцца непахісная воля. Яны карыстаюцца поспехам у мужчын, і ў дзяўчынах доўга не заседжваюцца. Па раніцах любяць папесціцца ў ложку (яны «совы»). «Летнія» Альбэрты, насупраць, раннія птушкі. Яны мяккасардэчны, рахманыя, вельмі адчувальныя і эмацыйныя. Нязначны поспех прыводзіць іх у бурны захапленне, а дробязныя няўдача кідае літаральна ў жалобу. Але звычайна гэта жыццярадасныя, лёгкія ў зносінах жанчыны. У «вясновай» Альбэрты ў жыцці няма амаль ніякіх праблем, акрамя адной - выйсці замуж. Гэта летуценная, нясталая ў сваіх жаданнях жанчына, якая малюе ў сваім уяўленні прыгожага прынца і спрабуе знайсці яму падобнага ў жыцці. Вялікую частку часу яна праводзіць дома, у бясконцых размовах па тэлефоне з шматлікімі сябрамі. Выйшаўшы замуж, гэтыя жанчыны цалкам прысвячаюць сябе сям'і. Яшчэ яны сілкуюць слабасць да варажбы і варажбе і любяць прыгожую посуд