Старажытнагрэцкага паходжання, азначае: квітнеючай. У дзяцінстве Анфіса - спакойная, сарамлівая, хваравітая дзяўчынка. Падобная на бацьку і знешне, і характарам. З узростам характар Анфісы мяняецца. Яна становіцца больш рашучай і ўпартай. Вельмі часта Анфіса расце ў заможнай сям'і, не ведае ні ў чым адмовы і, стаўшы дарослай, спрабуе жыць так жа шырока і гэтак жа лёгка распараджацца грашыма. Гэта эмацыйная і пачуццёвая жанчына, сябелюбнае і напышлівая. Яна хітрая і злапомны, мужчын выбірае з вялікім разборам, любіць настаяць на сваім. Шлюб яе часцяком бывае недаўгавечны, хоць Анфіса - домоседка, добрая гаспадыня, ахвотна прымае гасцей у сваім доме. У зімовай Анфісы асабліва свавольны характар, яна не можа ўжыцца са свякрухай, спрабуе цалкам падмяць пад сябе мужа. Восеньскія - вельмі ашчадныя, ніколі не здзяйсняюць неабдуманых учынкаў, аднак камунікабельныя, не стануць спрачацца па дробязях і вельмі цэняць тых, хто іх разумее. Імя Анфіса адбылося ад грэцкага слова квітнеючая. Святой заступніцай усіх якія носяць гэтае імя з'яўляецца святая пакутніца Анфіса Новая. Яна была дачкой набожных бацькоў-хрысціян, якія жывуць у Фінікіі. Анфіса, у маленстве ахрышчаным, пры імператары Дыяклетыяне была абвінавачаная ў прапаведванні веры сярод сваіх сябровак. За прыхільнасць да хрысціянства і адмову прынесці паганскую ахвяру ідалам яе прысудзілі да жорсткага біцця. У той момант, калі яна зьнемагла і ўпала, яе палічылі мёртвай і выкінулі за горад. Ноччу ж яна была цудоўна ачуняла анёлам і зьявілася зноў да правіцеля, які зноў асудзіў яе на смерць. Але па малітве святой Анфісы яе смерць рушыла ўслед раней пакарання. Імя раскрывае адно з вартасцяў імянінніцы Анфісы - яе невымоўную хараство і чароўнасць, яе прыгажосць і чароўнасць. Сапраўды, пры першым поглядзе на імянінніцу можна сказаць, што яна квітнее. Так і жадаем Анфіса далейшага росквіту, каб квітнела ўсё вакол, каб вясна на душы была ў самыя моцныя холаду і самыя пахмурныя дні здаваліся светлымі і радаснымі. І хай душа не будзе ведаць холаду і крыўд, хай радасць і шчасце ператвораць жыццё імянінніцы ў квітнеючы сад. Хай сэрца будзе заўсёды, вечна молада. Жадаем любові і шчасця, вечнага цвіцення, здароўя і цяпла. Хай жыццё будзе дол гой і цікавай, а ў хаце - заўсёды ўтульнасць і цяпло. А каханне квітнее хай да старасці!