Ад лацінскага - вялізная. Антаніна - добры чалавек, але дабрыня яе іншая, не такая, як у Ганны. Ідзе яна не столькі ад сэрца, колькі ад выразнага разумення: як ты сама ставішся да людзей, тым яны табе плаціць будуць. Маленькая Тонечка паводзіць сябе ў дзіцячым калектыве як выхавальніца. Ёй з самага дзяцінства падабаецца кіраваць і камандаваць. Пры гэтым яна дабра і не заўважае выхадак - дзеці ёй ахвотна падпарадкоўваюцца, і сапраўдная выхавальніца заўсёды можа пакінуць яе на хвілінку нагледзець за групай. Дома Тоня - маміна памочніца, калі ў сям'і ёсць малодшыя братачка ці сястрычка, яна ахвотна даглядае іх. Антаніна ў школьныя гады шэфствуе над малодшымі школьнікамі, і хоць вучобы даецца ёй не без працы, яна карыстаецца аўтарытэтам дзякуючы сваім нядрэнным арганізатарскім здольнасцям. Яна адказная, на яе шмат у чым можна пакласціся. Незаменная на працы. У ролі начальніка некалькі дэспатычнымі. Да вяселля ў Антаніны дастае прыхільнікаў. Яна не асабліва цырымоніцца з імі, зусім не клапоціцца аб тым, каб захоўваць вернасць аднаму. Выйшаўшы замуж, яна зменьваецца: учорашняя бестурботная дзяўчына ператвараецца ў сапраўдную захавальніцы сямейнага ачага. Уся дзейнасць Антаніны, яе намеры і планы накіраваны на тое, каб забяспечыць сям'і дастатак і шчасце. Яна не транжырыць грошай, ашчадна ў пакупках, перш чым нешта купіць, абміне ўвесь базар і поторгуется з кожным прадаўцом. Яна спагадная і дабра, у яе шмат сябровак і выпадковых знаёмых. Хоць ўсе ведаюць, што дружба Антаніны не пазбаўленая прагматызму, працягваюць любіць яе. Дзеля захавання сям'і гатовая цярпець выбрыкі мужа-п'яніцы, мірыцца з нявернасьцю жонка