Ад лацінскага - моцная, здаровая. Валянцін адрознівае вялікая дабрыня. Гэта прыкметна і ў раннім дзяцінстве: Валюша падзеліцца цацкай, аддасць апошнюю цукерку, падзеліць на ўсіх яблык. Дабрыня Валянцін ахвярная. Часта, згаджаючыся дапамагчы, Валянціна стварае сабе дадатковыя цяжкасці і праблемы, хоць сама ў дадзены момант мае патрэбу, можа быць, у большай дапамогі. Яна не чакае ўзнагароды за свой альтруізм, яна робіць гэта не з разліку або карыслівых меркаванняў, а таму, што зусім не ў стане пераносіць чужога гора. Просьба для яе - сігнал аб дапамозе, яна ж сама - як дзяжурны паста Дабрыні, гатовы заўсёды гэтую дабрыню праявіць. У яе лёгкі нораў, падобны чымсьці на зменлівае вясновае сонца. Яна можа лёгка пырснуць, пасварыцца з лепшай сяброўкай, але не праходзіць і дзвюх хвілін, як яна ўжо гатовая ісці на прымірэнне. І многія з тых, хто яе добры ведаюць, без усялякіх крыўдаў даруюць гэтыя мімалётныя ўспышкі, ведаючы яе мяккі, скора адыходзяць характар. Валянціна - гасцінны чалавек, лёгкая на ўздым. Прыходзячы ў госці, адной з першых кідаецца дапамагаць гаспадыні дома. Яна наогул простая ў зносінах, часцей за ўсё вясёлая, вельмі гасцінныя і сама любіць хадзіць у госці. Валянціна любіць азартныя гульні, пры гульні вельмі захапляецца, хваравіта перажывае пройгрыш. Замуж выходзіць па каханні, але любоў яе часта другасная - узнікае ў якасці зваротнага пачуцці да чалавека, які выклікае ў яе спачуванне да сябе сваёй адчайнай любоўю да яе. У сямейнае жыццё Валянціна акунаецца з галавой. Амаль увесь вольны час яна прысвячае мужу і дзецям, не адмаўляецца і ад клопату пра старых людзях. Ворагаў у Валянціна, можна сказаць, няма. Ёсць зайздроснікі, але і іх часта абяззбройвае дабрыня Валянціны. І ўсё ж асабістае жыццё Валянцін складваецца не заўсёды ўдала. У гэтым вінаватыя, галоўным чынам, іх мужы